چطور پرخاشگری پسرم نوجوانمان را کنترل کردیم

(۱۰ votes, average: ۲.۱۰ out of ۵)

کد داستان: ۶

با سلام
پسر ۱۳ ساله من بطور مداوم هنگام بازی یا زمان های دیگر با همسالانش دچار تنش و درگیری می شد و پرخاشگری داشت. ناگفته نماند که در خانه هم با او بسیار مشکل داشتیم و واقعاً احساس می کردیم محیط خانه برای تخلیه انرژی او بسیار ناکافی است. کم کم رفتارهایش تغییرات جدی پیدا کرد و ما را دچار ناراحتی و اضطراب نمود. تصمیم گرفتیم در این مورد با مشاور مدرسه اش مشورت نماییم. پیشنهاد ایشان این بود که که حتماًحتماً پسرمان را در یک کلاس ورزشی ثبت نام نماییم تا بتواند هیجاناتش را تخلیه نماید. متاسفانه در ابتدا پسرمان علاقه چندانی نشان نمی داد ولی آرام آرام با پیدا کردن دوستان جدید و با اخلاق خوب مربی شان به ورزش کیک بوکسینگ علاقه پیدا کرد. از طرف دیگر مشاور پیشنهاد داده بود که ارتباط پدرش با پسرمان بیشتر شود. من از همسرم خواهش می کردم حداقل هفته ای یکبار با همدیگر و به تنهایی بیرون بروند. خدا را شکر با محبت هایی که به فرزندمان کردیم و تلاشی که پدرش در این رابطه داشت الان پسر نوجوان پرخاشگر ما در سن ۲۷ سالگی قرار دارد و در حرفه ی مورد علاقه اش مشغول بکار است و روحیه بسیار ملایم و مهربانی دارد. خدا را شکر می کنیم که توانستیم آرام آرام و با کمک مشاور این هیجانات را در جهت صحیح کنترل و مدیریت کنیم تا آینده موفقی را برای فرزندمان بسازیم.