۴۵۱۴۶

۳۶ ساله هستم و تحصیلاتم کارشناسی است. یک پسر ۹ ساله دارم. بچه ها از چه سنی دوست های صمیمی در مدرسه پیدا می کنند؟ پسرم از همان اول اجتماعی بود و چه در محل و مسجد و کوچه، و چه در فامیل، با بچه ها شروع به صحبت کردن می کند و با آنها دوست می شود و سریع با آنها همبازی می شود. البته گاهی هم با بچه ها کارش به بحث و جدل کشیده می شود و به خانه بر می گردد و با آنها بازی نمی کند. ولی در کل بچه ی اجتماعی است. وقتی از زنگ تفریح ها از او سوال می پرسم که تغذیه ات را خوردی و با چه کسی بودی که بدانم دوستش کیست، می گوید زنگ تفریح اول با فلانی بودم و زنگ تفریح دوم با فلانی و زنگ تفریح سوم با فلانی و می بینم اصلاً یک دوست صمیمی ندارد که همیشه با او باشد. گاهی مواقع هم می گوید امروز کسی نیامد با من بازی کند یا من نرفتم با کسی بازی کنم و زنگ تفریح تنها بودم و کنار حیاط مدرسه ایستادم و خوراکی ام را خوردم و فقط رفتم با چند نفر از بچه ها صحبت کردم و آمدم. گاهی هم در صحبت هایش می گوید من دوست صمیمی ندارم که فقط با او باشم و با هر کس شد می روم. آیا دوست صمیمی داشتن از همین سن نیاز است؟ آیا دوست صمیمی پیدا کردن مهارتی می خواهد که پسر من ندارد؟ البته وقتی به مدرسه اش می روم می بینم با همه ی بچه ها در حال صحبت کردن است و ارتباط برقرار می کند. بچه ی گوشه گیری نیست. در مورد دوست صمیمی داشتن من را راهنمایی کنید.