۴۵۱۴۴
۴۰ ساله ام. در این ایام کرونا که بچه ها در اینترنت هستند، من خیلی نگران پسر ۱۲ ساله ام هستم. دلهره دارم و به کارهایم نمی توانم برسم. مرتب می گویم اگر تنهایش بگذارم نکند چیز بدی در اینترنت می بیند و مرتب دلشوره دارم. به او گفته ام اینترنت یک شهر شلوغ است، در آن گم می شوی، طوری نباشد که خدایی نکرده چیزهای بی خودی بیاید و تو ببینی چون برای آینده ات بد است. نگرانش هستم. دلم می خواهد خودکنترلی به او یاد بدهم که خودش بتواند خود را کنترل کند، به گونه ای که وقتی هم بزرگ شد نخواهد این چیزها را ببیند. این خودکنترلی را چطور می توانم در او ایجاد کنم؟ طوری نباشد که به من وابسته باشد و من مرتب به او تذکر بدهم و با چوب بالای سرش بایستم که باعث لجبازی و ترس شود و بعدها مخفیانه این کارها را انجام می دهد.
فقط اعضای سایت میتوانند برای پرسش ها پاسخ ارسال کنند. اگر قبلا ثبت نام کرده اید ورود را بزنید و در غیر این صورت در سایت ثبت نام کنید.
سلام به شما دوست عزیز.
دقیقاً کرونا، متأسفانه توانسته بچه ها را به اینترنت ترغیب و وابسته کند. نگرانی شما را بابت نوجوان تان درک می کنیم ولی همانطور که می دانید بزرگترها هم غرق در فضای مجازی هستند. پس نمی شود از یک نوجوان کم سن، انتظار داشت خودکنترلی داشته باشد. وظیفه ی والدین است که این کنترل را انجام داده و زمان محدودی را برای کار نوجوان با اینترنت در نظر بگیرند ولی نه از روی ترس، بلکه از روی قانون و برنامه ریزی. برای این کار باید ارتباط صمیمانه با ایشان داشته باشید، تا قوانین شما باعث درگیری بین تان نشود. مورد مهم دیگر اینکه باید کاری جذاب تر از اینترنت، به او پیشنهاد دهید که بر اساس علاقه اش باشد. مثلاً نوجوانی به آشپزی علاقه ی شدید دارد، نوجوانی به نقاشی یا نجاری و … سعی کنید هیجان این کارها را برایش پررنگ کرده و تحسین فراوان انجام دهید تا بتوانید او را از این فضا دور سازید و وقت او را به نحو مطلوبی پر نمایید.