۴۵۱۵۵

admin_porsesh گفت:

دوست گرامی سلام
راهکارهای عملی تقویت اراده:
۱. علل و عوامل ضعف اراده در خویش را بشناسید و آن را برطرف کنید. توجه کنید ضعف اراده غالباً در اثر نداشتن برنامه و هدف و امید و همچنین عدم اعتماد به نفس، عدم شناخت خویش، با ارزش تلقی نکردن خود، عدم امنیت روانی، عدم تدبیر عقلانی در تشخیص امور و تمیز اهم و مهم، شکست های گذشته و عوامل باز دارنده رشد و قوت نفس مانند محرومیت، سرزنش و رنج های مستمر ریشه دارد.
۲. رضایت خداوند را ملاک هر رفتار و گفتار قرار دهید و از تسلیم شدن در برابر تمایلات پوچ وهواهای نفسانی بپرهیزید. این تسلیم شدن ها اراده را ضعیف و متزلزل می سازد. تقوا و رعایت حرمت دستورهای پروردگار برای آرامش روانی و تقویت نفس و اراده بسیار سودمند است.
۳. پس از مشورت با افراد ذی صلاح، با توجه به امکانات و توانمندی های واقعی خود، برای زندگی تان و رسیدن به اهدافتان برنامه ریزی کنید و بکوشید هرگز بی جهت از آن برنامه و نظم سر پیچی نکنید. اوقات استراحت و تفریح و عبادت و همه فعالیت ها را در این برنامه بگنجانید تا زمانی خالی نماند و توجه به فرصت بیکاری شما را سمت تأخیر انداختن کارها سوق ندهد.
۴. بکوشید برای هر رفتاری انگیزه ای قوی داشته باشید و به ویژه از آثار مثبت تصمیم گیری ها و رفتارهای خاصخویش به طور کامل آگاه شوید.
۵. محیط زندگی و موقعیت کاری خود را تغییر دهید و موانع بروز ضعف اراده و فعالیت غیر مفید را نابود سازید؛ برای مثال در موقعیتی که به سرزنش و متهم شدن به ناتوانی و ناپختگی می انجامد، قرارنگیرید.
۶. هر کاری را آسان تلقی کنید؛ زیرا در برابر اراده پولادین انسان همه سختی ها آسان می گردد . به استقبال کارهای به ظاهر دشوار بروید و به خود تلقین کنید می توانید در این امور درست تصمیم بگیرید و افتخار موفقیت در انجام آن ها را به دست آورید.
۷. با کسانی که روحیه و اراده قوی دارند، دوست شوید تا اراده شما نیز قوی گردد.
۸. بکوشید تصمیم هاتان را با فردی با تجربه در میان نهید تا از قوت و درستی شان اطمینان یابید.
۹. با تصمیم های آسان در کارهای ساده، به تدریج خود باوری و توانمندی را در خویش پدید آورید و راه را برای تصمیم گیری در امور مشکل و پیچیده هموار سازید
۱۰ . پس از تدبیر و مشورت از عواقب تصمیم های خود هراسناک نباشید و به خدا توکل کنید.
۱۱ . کارهایى را که به عهده مى گیرید ناتمام رها نکنید و آنها را به نحو احسن و تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه دهید.
۱۲ . گاهی روزه بگیرید. روزه در تقویت اراده بسیار موثر است.
۱۳- پیش از انجام هر کارى به جنبه ها و آثار مثبت و منفى آن توجه کنید، زیرا با آگاهى از زیان ها یا منافع کارى، انگیزه براى ترک یا انجام کار بیشتر مى شود و به طور طبیعى اراده قوى مى گردد.
۱۴ – همواره سعى کنید با خواسته هاى نفسانى و عادت هاى ناپسند مبارزه کنید.در این رابطه به یک نمونه اشاره می کنیم : روزى شهید محراب آیت اللَّه مدنى به خادمش گفت : هوس کباب کرده ام، مى توانى چلوکباب تهیه کنى؟ البته سعى کن از جایى بخرى که تمیز و غذایش خوشمزه و لذیذ باشد . خادم مى گوید: من که هیچ وقت ندیده بودم آقا غیر از نان و گوجه یا پنیر و چاى شیرین غذاى دیگرى بخورد، با شوق و عجله گفتم: الان آماده مى کنم. زود حرکت کردم تا آقا از تصمیم خود برنگردد . هنگام حرکت به من فرمود: موقع آمدن غذا را در چیزى بپیچ تا دیگران متوجه نشوند. گفتم: به چشم ! حرکت کردم. از رستورانى که آشنا بود، غذا تهیه کردم و با اشتیاق فراوان در حالى که آن را مخفى کرده بودم، به منزل برگشتم. سفره اى در اتاق آقا پهن کردم و غذا را روى سفره گذاشتم. عرض کردم: آقا! سفره آماده است. تا غذا سرد نشده بفرمایید. فرمود: شما تشریف ببرید بیرون، بعد از نیم (یا یک) ساعت بیایید، ظرف و سفره را جمع کنید. زمان مقرر به اتاق برگشتم، اما با شگفتى و ناراحتى متوجه شدم آقا غذا را میل نکرده اند، پیش خود خیال کردم لابد چیزى در غذا دیده یا باب میلش نبوده که نخورده اند. پرسیدم: غذا باب میل شما نبود؟! فرمود: غذا باب میل بود و هیچ مشکلى نداشت.گفتم:پس چرا تناول نفرمودید؟ گفت: از اول هم بناى خوردن نداشتم. چند روزى بود این نَفْس، هواى چلوکباب کرده بود. مى خواستم او را ادب کنم و به او بفهمانم اگر بخواهم مى توانم فراهم کنم، اما این کار را نمى کنم. خواستم غذا را جلوى چشم نفس قرار دهم، تا آن را ببیند و عطر آن را استشمام کند، وقتى به او ندادم، دیگر چنین هوسى نکند.
۱۵ – خود را به انجام وظایف و تکالیف دینى مقید نمایید، همواره سعى کنید نماز خود را اول وقت بخوانید، حتى اگر مشغول نوشتن مطالبى باشید که فقط چند سطر یا کلمه اى از آن باقى مانده باشد یا با کسى مشغول صحبت کردن هستید، آن را رها کنید و خواسته و میل درونى خود را فداى اراده انسانى خود سازید، انجام تکالیف و عباداتى هم چون نماز در اول وقت و روزه و حج و جهاد و صدقه و انفال
مالى، باعث تقویت اراده مى گردند.
۱۶ – همواره در مقابل سختى ها و ناملایمات زندگى (کار و تحصیل و غیره) بردبار باشید و استقامت به خرج دهید.
۱۷ – سعى کنید هر روز، در وقت معینى مثلاً صبح ها، دقایقى را به ورزش و نرمش اختصاص دهید.
۱۸ – نفس انسان، مخصوصا جوانان به خواب بعد از اذان صبح تمایل دارد، جهت تقویت اراه با این میل نفسانى مبارزه کنید.
۱۹- کارى را که شروع کردید، با حوصله و دقت به پایان برسانید و از رها کردن یا سر هم بندى آن بپرهیزید. از پراکنده کاری و آشفتگی در کارها – که موجب به هم ریختگی انجام فکری می شود -بپرهیزید و به فعالیت های خود تمرکز و انسجام ببخشید.
۲۰ – با توجه به جوانب مختلف کارها و مشورت با دیگران در تصمیم گیرى ها سرعت عمل داشته باشید. از وسواس و دودلى و امروز و فردا کردن دورى کنید.
۲۱- فکر خود را هم زمان به چند کار مشغول نکنید. سعى کنید همواره توجه شما به یک کار معطوف
گردد. کارهایی را که به عهده می گیرید، ناتمام رها نکنید. آنها را به نحو احسن و تا رسیدن به نتیجه مطلوب ادامه دهید.
۲۲ – تدبیر، نظم و انضباط را در همه امور زندگى خود جارى سازید. با برنامه ریزى دقیق و منطقى، کارهاى خود را پیش ببرید. در برنامه ریزى جایى براى انعطاف و جایگزین کردن امور غیر قابل پیش بینى بگذارید. زمان غذا خوردن، استراحت و خوابیدن، مطالعه و تفریح نمودن روى برنامه باشد. تجربه نشان داده افرادى که کتاب، لباس یا وسایل شخصى خود را در جاى منظمى نمى گذارند بلکه هر جا
که خواستند مى اندازند یا به وضع لباس و کفش و ظاهر خود توجه ندارند، به تدریج در عرصه هاى مهم زندگى نمى توانند تصمیم جدى بگیرند، اگر چنین وصفى در شما است، آن را تغییر دهید. سعى کنید در همه کارها به ویژه امور تحصیلى، تمرکز حواس پیدا کنید و از طریق تمرکزحواس، اراده خود را تقویت نمایید
۲۴ . صبح گاهان، هر زمان که بیدار شدید، بی درنگ برخیزید و از رختخواب بیرون روید . حتی اگرخواب آلودگی مزاحمتان است، از اتاق بیرون روید و قدری نرمش کنید تا خواب آلودگی از بین برود.
۲۵ . مقید باشید هر روز تعداد آیات معینی از قرآن را تلاوت کنید (حداقل ۳۰ تا ۵۰ آیه) و در صورت تمایل در هفته های بعد، به میزان آن بیفزایید.
۲۶ . ترک گناه و مخالفت با هواهای نفسانی، نقش بسیار مؤثری در تقویت اراده و نهادینه کردن آن دردرون انسان دارد.
۲۷ . هرگز در کارها، ناامید نشوید و با حالت تهاجمی، برای پی گیری و به انجام رساندن کارهای ناقص و ناموفق، تلاش کنید.
۲. یکی از ویژگی ها و خصلتهای بسیار جالب و عالی دین عزیز اسلام، در این است که افراد جامعه همه مسئول بوده وهیچ کس نمی تواند وظایف دینی و یا حداقل بخشی از تکالیف دینی اش را به عهده دیگران بگذارد. بر مبنای این اصل اساسی که در دین ما وجود دارد،خدای متعال برای جلوگیری از گسترش فساد و ابتذال و معصیت در جامعه، بسیار دقیق و عالی طراحی نموده که امروزه در علوم جدید و از نگاه جامعه شناسی به آن نظارت عمومی گفته می شود.
اگر جامعه بخواهد سالم بوده و از فسادها و انحرافات به دور باشد، یکی از مؤلفه هائی که در آن باید به شدت پررنگ بوده و مورد توجه باشد، داشتن روحیه ی نظارتی در بین اقشار جامعه است. در چنین جامعه ای فضا برای افرادی که قصد سوئی دارند، نا امن و غیر قابل تحمل شده و کسی به خودش جرأت نمی دهد که بخواهد عمل خلافی انجام دهد و این جامعه است که حتی اگر دستگاههای نظارتی و انتظامی هم نداشته باشد دچار مشکل نخواهد شد. چرا که دستگاه ها و سیستم های نظارتی هر چقدر هم وسیع و پر حجم باشند نمی توانند که در تمام لحظات در همه مکانها و در بین جمعیتها حضور داشته و مراقب عموم باشند.
در تعابیر دینی ما ازاین سیستم نظارت عمومی، با تعابیری مثل امر به معروف و نهی از منکر یاد شده است و هرچه قدر که این فرهنگ بسیار عالی و اصیل کم رنگتر شود، فساد نیز در جامعه بیشتر می گردد.
حال با توجه به مقدمه فوق، خود شما قضاوت کنید که وظیفه اصلی و اساسی برعهده چه کسی بوده؟ چه شد که جامعه ما با این وضع مواجه شد؟
جواب همه سؤالاتی از این است در یک جمله است:
فراموش کردن، امر به معروف و نهی از منکر و تعطیل کردن این واجب الهی.
و تا زمانیکه مؤمنین دو مرتبه به خود نیایند و این سنت الهی را احیاء نکنند، اگر تمام نیروهای نظامی و انتظامی هم بسیج شوند، برای برخورد با این پدیده راهی پیش نخواهند برد و اگر توفیقی نیز بدست آورند، مقطعی و سطحی می باشد نه دائمی و زیر بنائی.
در پایان تذکر دو مطلب را لازم می دانیم:
۱. منظور ما در مطالب فوق از امر به معروف و نهی از منکر، برخورد فیزیکی نیست. بلکه چه بسا در مرحله ابتدائی باید شروع به فرهنگ سازی کرد و هرکس می تواند از خودش و اطرافیانش شروع کند و این فرهنگ سازی باید با رعایت کردن و در نظر گرفتن ظرافتهای لازم و اخلاقی باشد به طور مثال با روی گشاده به دور از حس برتری طلبی و توهین.
۲. پر واضح است که در این راستا نهادها و ارگانها نیز وظایفی بسیار مهم برعهده دارند، که باید به آن عمل کنند یعنی این طور نیست که بگویند چون وظیفه دینی مردم چنین و چنان است پس ما دیگر کاری نباید بکنیم. بلکه برعکس آنها باید با تمام تلاش و قوت وظایف خود را انجام دهند تا مردم نیز تشویق شده و به آنها کمک کنند.