۴۵۱۵۸

admin_porsesh گفت:

دوست عزیز سلام. با تشکر از تماس شما. همه ی ما خشم و عصبانیت را می شناسیم و به شکلی آن را تجربه کرده ایم گاهی به صورت احساس زود گذر گاهی خشمی شدید و تمام عیار. خشم احساس کاملاً طبیعی انسان در برابر ناملایمات است ولی هنگامی که از کنترل خارج می شود مخرب است و در محیط کار و روابط شخصی و وضعیت کلی زندگی ایجاد مشکل می کند شدت و ضعف آن متفاوت است و از یک آزردگی ملایم تا عصبانیت شدید همراه است و توأم با علایم فیزیولوژیک مثل افزایش ضربان قلب، افزایش هورمون های انرژی زا می باشد. افراد به هنگام عصبانیت واکنش های متفاوتی را نشان می دهند که بیان احساسات، سرکوب کردن آن و یا حفظ آرامش از جمله ی مهم ترین آن ها است بیان احساسات در حالتی جسورانه و نه پرخاشگرانه سالم ترین راه برای بیان خشم و عصبانیت است. خشم و عصبانیت می تواند سرکوب شود و یا به شکل غیر مستقیم ابراز گردد. شکل صحیح آن خویشتن داری و خاموش کردن عصبانیت و تبدیل آن به رفتار سازنده است افرادی که همیشه رفتاری تلخ و خصمانه دارند یا دائماً دیگران را تحقیر یا از آن ها انتقاد می کنند یا سخنان تلخ و گزنده بر زبان می آورند. هرگز نیاموخته اند که چگونه خشم و عصبانیت خود را کنترل کنند. بسیاری از افراد به شدت تحریک پذیر هستند و زود عصبانی می شوند این گونه افراد در مقابل ناکامی ها تحمل بسیار پایینی دارند آن ها فکر می کنند که هرگز نباید دچار ناملایمات یا مزاحمت شوند. البته حساس بودن تا حدودی زمینه ی ژنتیک یا فیزیولوژیک دارد فرهنگ و تربیت هم می تواند دلیل دیگری باشد در خصوص این که خشم خود را ابراز کنیم روان شناسان معتقدند که رها کردن عنان خشم موجب تشدید عصبانیت می شود و به شخص عصبانی در حل مشکل کمکی نمی کند بنابراین بهتر است بفهمیم چه چیزی باعث عصبانیت ما شده است. توصیه هایی برای کاهش خشم و عصبانیت شما ارائه می شود: ۱. در درجه ی اول سعی کنید دلایل عصبانیت خود را بشناسید ممکن است دلیل واضحی برای عصبانیت وجود نداشته باشد اما سعی کنید حتماً آن را بشناسید. ۲. سعی کنید عقاید و نظرات خود را بدون توهین به دیگران بیان کنید. در برخورد با مسائل سعی نکنید به خود خوری و سکوت پناه ببرید زیرا این کار مشکل شما را حل نمی کند. ۳. پس از آن که علت عصبانیت خود را شناختید سعی کنید خود را در شرایطی قرار ندهید که موجب عصبانیت شما شود. ۴. روش های آرام سازی را بیاموزید. ۵. یکی از نکات اساسی در برخورد با عصبانیت این است که ما شیوه ی تفکر و اندیشه ی خود را تغییر دهیم مثلاً در خصوص موضوعی که شما را عصبانی کرده است فکر کنید آیا ارزش این قدر عصبانیت را داشت یا نه بسیاری افراد هنگام عصبانیت توهین می گویند و ناسزا می گویند اما شما می توانید به جای آن افکار منطقی را جایگزین کنید بگویید درست است مشکلی پیش آمده ولی دنیا به آخر نرسیده است و تجربه هم ثابت کرده است که عصبانیت مشکلات را بیشتر می کند. ۶. سعی کنید به فعالیت هایی نظیر پیاده روی و شنا روی آورید تا موجب تخلیه ی احساسات شما شود. ۷. برای خودتان سرگرمی های هنری فراهم کنید. ۸. برای مشکلاتی که باعث عصبانیت شما شده است راه حل مثبتی یافته و اجازه ندهید احساس خشم و عصبانیت در شما باقی بماند. ۹. روش قاطعانه برای ابراز عصبانیت و خشم خود پیدا کنید. آن قدر دست روی دست نگذارید که رنجش تمام وجود شما را پر کند باید صادقانه سخن گفت و از ناسزا گویی و تحقیر طرف مقابل اجتناب کنید هم چنین از برخورد فیزیکی و کتک کاری خصوصاً به فرزندانتان خودداری کنید چرا که تنبیه بدنی و کتک زدن کودک موجب عوارض ناگوار روحی و روانی در کودک می شود و انواع عقده های روانی در کودک شکل می گیرد خصوصاً این که احساس خصومت به شما پیدا خواهد کرد. ۱۰. خواسته ها و انتظارات خودتان را مشخص کنید. ۱۱. در هر واقعه ای که موجب عصبانیت شما شده است یک جنبه ی مثبت پیدا کنید. ۱۲. زمان مناسبی را برای ابراز خواسته های منطقی خود تعیین کنید. ۱۳. تغییر محیط و شرایط نیز در کاهش عصبانیت مهم است مثلاً بعد از یک استراحت کوتاه و یا دور شدن موقت از محیطی که موجب عصبانیت می شود می تواند مؤثر باشد. ۱۴. از مواردی که موجب عصبانیت شما می شود دوری کنید مثلاً اگر اتاق نامرتب فرزند شما را عصبانی می کند طرف آن نروید و در را ببندید. ۱۵. قبل از عصبانیت کمی فکر کنید. خود را آرام کنید. عواقب عصبانیت را در نظر بگیرید. ۱۶. در مورد این که بعد از این که حرف خود را می زنید پشیمان می شوید اگر شما بتوانید کنترل بیشتری روی احساسات، افکار و رفتار خود داشته باشید و یا قبل از حرف زدن و یا انجام عملی فکر کنید بعداً موجب پشیمانی نخواهد شد و این امر نیازمند تمرین است.